✳️ با توجّه به آمار رسمی مرکز آمار ایران، تعداد بی‌کاران در پاییز سال ۱۳۹۳، دو میلیون و پانصد و بیست هزار و ۶۶۷ بوده است. بر اساس همین آمار، نرخ بی‌کاری در این زمان، ۱۰.۵ درصد بوده است.

‼️برخی معتقدند: تغییر تعریف از نیروی کار، باعث شده این آمار، نشان دهندۀ واقعیت بی‌کاران موجود در جامعه نباشد. ما بدون هیچ بحثی فرض می‌کنیم که هم اکنون دو برابر آمار واقعی، یعنی حدود پنج میلیون بی‌کار داریم.

📛مشکل اشتغال در جامعۀ امروز، قابل انکار نیست؛ امّا اگر همین طور پیش برویم، در آینده‌ای نه چندان دور، مشکل نیروی کار خواهیم داشت؛ زیرا تنها دلیل بالا بودن آمار بی‌کاری، بالا بودن جمعیت نیست که با کم شدن جمعیت، مشکل آن حل شود.

✔️متولّدان دهۀ شصت که در دهۀ هفتاد یا هشتاد وارد بازار کار شدند، پس از سال ۱۴۰۰، بازنشسته می‌شوند. در این زمان باید افرادی که در دهۀ نود به دنیا آمده‌اند، جای آنان را پُر کنند.

🚫مقایسۀ نرخ باروری در دهۀ شصت با نرخ باروری در دهۀ نود، کافی است که به ما ثابت کند بسیاری از جاهای خالی ایجاد شده در موقعیت‌های شغلی امکان پُر شدن نخواهند داشت.

⚠️ همان طور که پیش از این گفته شد، نرخ باروری در دهۀ شصت، ۶.۴بود؛ یعنی به ازای هر زن در سن باروری ۶.۴فرزند وجود داشت؛ امّا در سال۱۳۹۰، این نرخ به حدود ۱.۶ رسید.

💢با توجّه به آماری که از درصد جمعیت سالمندان ارائه شد، به راحتی می‌توان ادّعا کرد در دهه‌های آینده‌ که فرزندان امروز به سنّ کار می‌رسند، جامعه با مشکل کمبود نیروی کار، مواجه خواهد شد. خوب است بدانیم کاهش رشد جمعیت کار که از سال ۱۳۹۰ آغاز شده، در سال‌های آینده به خوبی خود را نشان خواهد داد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *